FAQs- De juridische definitie van ecocide
Lees HIER de juridische definitie, kerntekst en uitleg.
Waarom benoemt de definitie geen specifieke voorbeelden van ecocide?
Wanneer sommige handelingen verboden worden verklaard, zou het kunnen dat van anderen wordt aangenomen dat ze zijn toegestaan. Daarom is de definitie gebaseerd op mogelijke gevolgen - een bepaald niveau van ernstige schade. Op die manier blijft de definitie relevant als praktijken veranderen (‘toekomstbestendig’).
Valt schade aan de natuur zelf onder het misdrijf?
Ja. Sommige aspecten van het misdrijf verwijzen naar mensen (een van de mogelijke criteria voor "wijdverbreid" verwijst naar "een groot aantal mensen"), maar het in gevaar brengen van een ecosysteem of soort of enig ander element van het milieu komt ook aan bod. De definitie is zowel ecocentrisch als antropocentrisch van opzet.
Waarom zijn er geen precieze drempels voor "wijdverbreid" of "langdurig"?
Precieze aantallen werden als willekeurig beschouwd en daardoor mogelijk niet geschikt geacht voor bepaalde omstandigheden. Door de definities van ‘wijdverbreid’ en ‘lange termijn’ open te laten voor een zekere mate van interpretatie, zullen rechters passende drempels vaststellen, afhankelijk van de zaak.
Zal de verstoring van de inheemse manier van leven onder deze misdaad vallen?
Ja, dat kan als de verstoring potentieel ernstig is. Dit is het doel van het specifiek opnemen van het woord ‘cultureel’ in de definitie van de term ‘ernstig’.
Welk niveau van opzet is vereist voor het misdrijf?
De vereiste opzet of het mens rea-aspect van het misdrijf is er een van roekeloosheid - de dader handelde in de wetenschap dat er een ‘aanzienlijke kans’ was op ernstige schade als gevolg van zijn gedrag, maar hij handelde toch. Als de handeling onrechtmatig was, is dat de enige test. Als het gedrag daarentegen niet in strijd is met het geldende recht, dan kan er nog steeds sprake zijn van ecocide indien er een ander niveau van roekeloosheid in het spel was, d.w.z. de handeling was ‘moedwillig’ - de dader negeerde bewust dat het schadelijke resultaat duidelijk buitensporig zou zijn in vergelijking met de verwachte sociale en economische voordelen.
Wiens sociale en economische voordelen worden aangeduid met de definitie van ‘moedwillig’?
Deze term maakt gebruik van een belangenafweging die gebruikelijk is in het milieurecht, aangezien veel menselijke activiteiten enige mate van schade aan de natuur met zich meebrengen. Werden de belangen redelijk afgewogen en benaderd en werd er gekeken of de schadelijke effecten zwaarder wogen dan de voordelen? Een project kan iemand veel geld opleveren en een paar mensen ten goede komen, maar als de veroorzaakte schade vele anderen (bijvoorbeeld lokale of inheemse gemeenschappen) ernstig zal schaden of ecosystemen zal verstoren, zou aan dit criteria kunnen worden voldaan.
Moet de schade bewezen zijn wil het misdrijf van toepassing zijn?
Nee. Het misdrijf wordt gedefinieerd als gevaarzetting, wat inhoudt dat handelingen met een aanzienlijke kans op ernstige en wijdverbreide of langdurige schade strafbaar worden gesteld, ongeacht of de schade zich al heeft voorgedaan. Dit komt overeen met andere misdrijven in het Statuut van Rome en is met name van toepassing op misdrijven tegen de natuur, aangezien het in de praktijk moeilijker is om het milieu te beschermen als de schade zich daadwerkelijk moet manifesteren voordat vervolging mogelijk is.
Wat is het effect van het gebruik van de term ‘onrechtmatig’ als criterium voor ecocide-daden?
Een van de ernstige problemen met milieuwetten op dit moment is de zwakke handhaving, en daarom doet de strafbaarstelling van vernietiging die onrechtmatig is, hetzij in nationaal of internationaal recht, drie belangrijke dingen:
het moedigt potentiële daders aan om due diligence te beoefenen, d.w.z. om te onderzoeken hoe ze zich het beste aan de wet kunnen houden met als doel het plegen van ecocide te vermijden (in plaats van regelgeving te omzeilen met weinig angst voor sancties);
het stelt iedereen die zich inzet voor een betere bescherming van mens en planeet - van lokale activisten tot academici, wetenschappers en ngo's - in staat om ernaar te streven regelgeving te verbeteren middels informatie, expertise en druk op regeringen;
het helpt de misdaad om in de loop van de tijd relevant te blijven - aangezien nationale wetten evolueren teneinde de natuur beter te beschermen, blijft ecocide een overkoepelende misdaad die deze ontwikkelingen omarmt en ondersteunt.
Kan deze misdaad worden aangenomen door individuele regeringen?
Absoluut. Het is zodanig geformuleerd dat het aansluit bij het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof (ICC), en zodra het eenmaal van kracht is, moet elke staat die het daar ratificeert, het opnemen in zijn eigen nationale strafrecht. De definitie kan echter gebruikt worden door elke regering die het voortouw wil nemen, of door regeringen die momenteel geen lid zijn van het ICC. (We raden echter een overgangsperiode aan als de wetgeving in een individuele staat wordt ingevoerd, om transitiebeleid en nalevingstrajecten mogelijk te maken.)
Zullen bedrijven proberen deze misdaad tegen te houden?
Misschien sommigen, maar onze gesprekken met CEO’s uit het bedrijfsleven leveren grotendeels positieve reacties op. Een afdwingbaar afschrikmiddel helpt om het speelveld gelijk te maken, zodat bedrijven niet langer worden benadeeld wanneer zij proberen het juiste te doen. Het zal waarschijnlijk nieuwe niveaus van innovatie en creativiteit ontketenen en overheidssubsidies in een gezondere richting laten vloeien. Veel van de oplossingen die we nodig hebben om de harmonie op onze planeet te herstellen bestaan al of zijn in ontwikkeling, en deze wet zal ze krachtig ondersteunen door te voorkomen dat er geld stroomt naar praktijken die ernstige schade veroorzaken.